Συναισθήματα ως επισκέπτες
Τα συναισθήματα μας είναι σαν επισκέπτες. Ούτε καλοί, ούτε κακοί. Ούτε σωστοί, ούτε λάθος. Είναι απλά προσωρινοί επισκέπτες στο σώμα μας. Και ως επισκέπτες, είτε καλεσμένοι ή όχι, μας θυμίζουν να είμαστε παρόν, εδώ και τώρα μαζί τους.
Μερικές φορές, οι επισκέπτες μας μπορεί να είναι βροντόφωνοι, ισχυροί και απότομοι, χτυπώντας επίμονα και δυνατά την πόρτα μας, απαιτώντας να τους αφήσουμε μέσα. Άλλες φορές δειλά, ντροπαλά και ήσυχα μας προσεγγίζουν, στέκοντας στα δάχτυλα των ποδιών τους, ρίχνοντας μια σύντομη ματιά από το παράθυρο, αναρωτώντας αν θα είναι ευπρόσδεκτοι μέσα. Ενώ άλλοι με ηρεμία και αυτοπεποίθηση έρχονται και ανακοινώνουν «ήρθα!»
Τα συναισθήματα-επισκέπτες πηγαινοέρχονται φευγαλέα. Τόσο γρήγορα φεύγουν που συχνά δεν έχουμε χρόνο να πούμε γεια ή αντίο. Άλλες φορές αράζουν για ώρα. Ή φεύγουν, αλλά έρχονται ξανά και ξανά.
Το σημαντικό που πρέπει να θυμόμαστε για τους επισκέπτες είναι ότι οι προθέσεις τους είναι καλές, ειδικά όταν αισθανόμαστε άσχημα. Γιατί; Επειδή έρχονται για να μας παραδώσουν σημαντικά μηνύματα. Μπορεί να μας λένε ότι χρειαζόμαστε μια αγκαλιά, ή ότι πρέπει να επιβραδύνουμε τη ζωή μας, ή να πάρουμε μερικές βαθιές αναπνοές. Μπορεί το μήνυμα να είναι ότι χρειαζόμαστε να νιώσουμε συνδεδεμένοι με άλλους, ή να αρχίσουμε να εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας. Μπορεί να ήρθαν για να μας θυμίσουν ότι οι καρδίες μας είναι μεγαλύτερες τώρα που αγαπάμε άλλους, ή ότι ήρθε η ώρα να αξιοποιήσουμε το θάρρος μας για το επόμενο κεφάλαιο. Ή μπορεί να μας θυμίσει να εξασκήσουμε ευγνωμοσύνη, ή να πιστέψουμε ότι μας αγαπούν άνευ ορίων, ότι είμαστε αρκετοί και σημαντικοί.
Αυτά τα συναισθήματα-επισκέπτες που μένουν για περισσότερη ώρα, ή εκείνα που πάντα φαίνονται να επιστρέφουν (έστω και αν δεν τους θέλουμε), αυτά που αναστατώνουν το σπίτι, τα κάνουν όλα άνω-κάτω - αυτοί είναι εκείνοι που έχουν να μας διδάξουν κάτι περισσότερο. Αυτά τα συναισθήματα είναι που θα συνεχίσουν να έρχονται μέχρι να μάθουμε από αυτά ό,τι χρειάζεται.
Ακόμα κάτι για τους επισκέπτες: Όταν κλειδώνουμε την πόρτα, για να εξασφαλίσουμε ότι συγκεκριμένοι επισκέπτες θα μείνουν έξω, η πόρτα επίσης κλειδώνει έξω και αυτούς που όντως θέλουμε να έρθουν μέσα. Δυστυχώς δεν μπορούμε να διαλέξουμε ποιοι θα έρθουν μέσα στο σπίτι μας και ποιοι όχι. Άρα, αν θέλουμε συγκεκριμένους επισκέπτες να μπουν, όπως η ευχαρίστηση, ειρήνη, ελπίδα, τότε είναι σημαντικό να καλωσορίσουμε, συζητήσουμε ή και απλά να χαιρετίσουμε πρόσχαρα τους επισκέπτες που θα προτιμούσαμε να μην μπουν στο σπίτι μας.
Αντί να μπλοκάρουμε την πόρτα μας, μπορούμε συνειδητά να πάρουμε μερικές αναπνοές, να υποδεχτούμε το ρόλο του οικοδεσπότη, δείχνοντας εμπιστοσύνη ότι το σπίτι μας έχει αρκετό χώρο για όλα τα συναισθήματα, τα εύκολα όσο και τα δύσκολα. Σκέψου να του προσφέρεις κάτι πρόσχαρο, όπως τσάι ή κάποιο γλυκό, μια κουβέρτα ή ένα χαμόγελο. Δώσε προσοχή στις αισθήσεις που εμφανίζονται με την παρουσία τους, και στα μηνύματα που έχουν να παραδώσουν. Μπορεί και να τους ευχαριστήσεις που ήρθαν. Θύμισε στον εαυτό σου ότι, εν τέλει, είναι μόνο επισκέπτες, στο σπίτι σου, για ένα μικρό χρονικό περιθώριο.